Ik hoor en lees het nog vaak: “10 dagen geboorteverlof voor vaders en meeouders is toch méér dan genoeg?” Voor sommigen is dat misschien zo, maar ik vond het te weinig. Ik heb na elke geboorte extra vakantiedagen opgenomen om zelf die periode te verlengen. Ik zat gelukkig ook in een positie waar ik dat makkelijk kon doen, want voor velen onder ons is dit jammer genoeg nog steeds geen evidentie.
10 dagen… Bij een vlotte bevalling ben je vrij snel terug thuis met je baby maar als moeder en kind langer in het ziekenhuis moeten blijven, tikken die 10 dagen wel héél snel weg. Wennen aan de nieuwe gezinssituatie en je nieuwe ouderrol gaat een pak moeilijker en trager als je in no time terug op de werkvloer staat.
Bovendien gaat het over zoveel meer dan dat. Ik vond het belangrijk om mijn vrouw te kunnen helpen waar ik kon. Niet alleen met de babyzorg maar ook met de vele andere taken die moeten gebeuren in het huishouden want laat ons eerlijk zijn, de workload verdubbelt van de ene dag op de andere. Dus naast het klassieke winkelen, koken en poetsen zit je tot aan je enkels in kakrompertjes, fopspenen die je moet stereliseren, badjes geven en natuurlijk is er de zorg voor de oudere kinderen telkens een nieuwe spruit arriveert.
Vader zijn hield ook in: voor ruimte zorgen. Ruimte zodat mijn vrouw kon herstellen van de bevalling en de onderbroken nachten. Ik geef toe dat ik geen benul had van wat het vaderschap inhield maar door vanaf de eerste minuut mee op die tandem te springen was ik het aan het leren. Ten days well spent.
Maar natuurlijk stopte het niet bij dat geboorteverlof want de voorbije jaren hebben mijn vrouw en ik ook gebruik gemaakt van ons ouderschapsverlof. Afwisselend namen we een maandje op in de zomervakantie (en we gaan dit in één of andere vorm blijven doen) omdat:
1) De mogelijkheid er is (we hebben er recht op).
2) We het gewoon ook echt graag willen doen.
3) We zoals alle ouders twee maanden vakantie moeten overbruggen.
Dit wil niet zeggen dat het altijd makkelijk is: enerzijds is er het financiele kantje. Ondanks een tussenkomst van de RVA verlies je tijdens het opnemen van ouderschapsverlof stevig wat loon. En als zelfstandige (wat ik sinds dit jaar ben) moet je al helemaal creatief zijn om het verlies te bufferen, want dan is er van een tussenkomst van de RVA al geen sprake. Om het draagelijk te maken, kozen wij steeds de twee laatste weken van juli en de twee eerste weken van augustus. Zo kwam er elke maand toch wel iets van geld binnen.
Anderzijds kan een lange periode alleen met je kinderen héél uitdagend zijn. Ouderschapsverlof is geen synoniem voor chille vakantie. Drie jonge kinderen (in ons geval) en een huishouden dat moet blijven draaien… het vergt heel wat energie en geduld. Veel vanzelfsprekende dingen worden plots een karwei. In je eentje met drie kinderen naar de supermarkt gaan bijvoorbeeld is een hele beproeving (temidden van WK-gekte een ware hel). Je kan die immers niet alleen thuis laten om even rustig te gaan winkelen… Of probeer maar eens eten te maken terwijl er 2 om de haverklap ruzie maken om welke zender ze willen kijken en de 3de loopt te zeuren dat hij honger heeft. Ik beken dat ik wel eens reikhalzend uitkeek naar 1 september (of de 1stewerkdag). Ik heb trouwens een hele nieuwe appreciatie gekregen voor huismannen en -vrouwen. Om nog maar te zwijgen van de eenoudergezinnen. Een diepe buiging voor wat zij dagelijks doen.
Qua praktische regeling is het tussen mijn vrouw en mijzelf nooit een issue geweest wie het verlof zou opnemen. We hebben allebei een carrière waar we hard aan timmeren dus leek het ons maar eerlijk om voor een 50-50 deal te gaan. Niemand zet in deze een stap opzij voor de ander. Wederom beseffen we dat dit niet overal zo makkelijk zal gaan, maar het moet op z’n minst bespreekbaar zijn, niet?
Geboorte- en ouderschapsverlof zijn geen verplichtingen en ik weet dat we allemaal ons uiterste best doen met de middelen die we hebben binnen ieders individuele mogelijkheden. Maar vanuit onze ervaring kunnen we het alleen maar aanraden en zullen we het blijven promoten. Tijd zal immers altijd het meest kostbare zijn dat we onze kinderen kunnen geven.
Zie jij ook de meerwaarde van een uitbreiding in geboorteverlof voor vaders en meeouders? Je kan nog steeds de petitie tekenen van Vrouwenraad en de Gezinsbond.