We doen dat wel even rap, tussendoor. Allebei een voltijdse job, 3 zonen met hun eigen noden en hobby’s, een huishouden, familie, vrienden, af en toe nog eens een sportieve activiteit voor onszelf, … Klinkt toch alsof er nog wel wat tijd over is. “Zullen we dan elke dinsdagavond redactievergadering houden?” En dan was het dinsdagavond, zo ongeveer de enige avond dat er geen ritjes voor hobby’s of andere verplichtingen zijn, dus ploften we met een leeg hoofd, een vol glas wijn en Netflix in de zetel. Hoe doen al die andere bloggers dat? Waar moeten wij nu in godsnaam de fut halen om hier iets van te maken?

Want we wilden er iets van maken, er zijn immers té weinig blogs. Die van ons is speciaal, een unicum! Echt waar! Not. En toch hopen we dat we iets te vertellen hebben. Dat ons geploeter jullie inspireert om gewoon verder te ploeteren. Iets met #inthistogether en zo.
Of dat jullie al eens goed kunnen lachen met ons gesukkel. Want humor is de sleutel! Dat is wel echt waar. Wij doen ook maar wat: de ene volgt meer haar buikgevoel, de andere zijn hoofd, maar wij lachen wel wat af. En soms ook niet, want dat vinden de zonen niet cool en dan rollen ze eens met hun ogen. Jammer genoeg voor hen moeten wij daar dan ook weer om lachen.

Maar we wijken af… Het ging over het starten van een blog. Want hier is nog een fun fact: wij zijn geen digital natives. Wij zijn 30+, de ene al wat dichter bij de 40 dan de andere. Oud dus, volgens onze zonen. En we moesten ons dus een weg banen door websitebeheer, e-mailinstellingen ontrafelen, … Voor we dat allemaal onder de knie hadden, waren we weer een paar maanden verder. Vergeet niet dat we hier niet voltijds mee bezig kunnen zijn (zie de eerste paragraaf). Als onze zonen tv kijken, switchen ze moeiteloos van Netflix naar de digicorder en terug. In onze tijd moest je gewoon de tv aanzetten en zappen. Onze zonen hanteren 3 afstandsbedieningen alsof het niks is. Dit terzijde.

Dus… zo ongeveer een jaar nadat het idee geboren was om een blog te starten, werd the shit real. Ongeveer 7 jaar nadat de shit écht real werd. Want geef toe: kinderen, dat is the shit en ook gewoon KAK. En wij hebben 3 zonen, dus kaka-humor is hier driedubbel aanwezig! En zo zijn we weer bij de humor. Dus als je dan al iets mag onthouden uit onze eerste blogpost, laat het dan humor zijn. LACH! If life gives you lemons, make lemonade. Voila, mic drop.